دانشگاه به جز جای درس خواندن، محلی است برای «اجتماعی شدن» دانشجو. بدین معنا که دانشجویانی که وارد دانشگاه می‌شوند و پس از چند سال فارغ‌التحصیل می‌شوند، فرایندی را تجربه می‌کنند که باعث پختگی بیشتر آن‌ها نسبت به افرادی که این دوره را تجربه نکرده‌اند، می‌شود؛ چراکه دانشجو با سایر دانشجویان در کلاس، استادان دانشگاه و کادر آموزش تعامل دارد و در محیط رسمی‌تری نسبت به دبیرستان قرار می‌گیرد.
اما اوج و نقطه پررنگ‌تر «اجتماعی شدن»، در تشکل‌های دانشجویی اتفاق می‌افتد. دانشجویانی که عضو یکی از تشکل‌های دانشجویی می‌شوند، به نسبت سایرین، فرایند «حرفه‌ای شدن» را هم تجربه می‌کنند. چراکه تشکل‌های دانشجویی، ارتباط قوی‌تری با همه دانشجویان دارند و خودبه‌خود، کسی که عضو این تشکل است، «روابط عمومی» را فرا می‌گیرد یا اگر زمینه آن را دارد، حرفه‌ای‌تر می‌شود. تشکل‌های دانشجویی نسبت به برگزاری برنامه‌های مختلف مانند دوره‌های آموزشی، سخنرانی‌ها، سمینارها، جشنواره‌ها و ... اقدام می‌کنند و تمامی امور اجرایی آن را اعضای تشکل انجام می‌دهند. به همین خاطر، افرادی که تجربه حضور در این برنامه‌ها را دارند، «کار اجرایی» را یاد می‌گیرند.
حضور در این تشکل‌ها، علاوه بر آنکه تجربه ارزشمندی حین دوران دانشجویی برای شما به همراه دارد، باعث جذب و استخدام سریع‌تر شما به نسبت سایر دانشجویان می‌شود، چراکه کارفرمایان می‌دانند که شما تجربه کار اجرایی و اجتماعی بیشتری نسبت به سایرین دارید.
در اینجا مروری می‌کنیم به مهم‌ترین تشکل‌های دانشجویی:
انجمن‌های علمی دانشجویی
انجمن علمی دانشجویی ، جایی است که دانشجویانی که دغدغه رشته تحصیلی خود را دارند و می‌خواهند سایر دانشجویان این رشته نیز پیشرفت کنند، عضو آن می‌شوند و با برگزاری برنامه‌های مکمل آموزشی، پژوهشی و ترویجی، آنچه را که دانشجویان نیاز دارند اما در قالب سرفصل‌های درسی دیده نشده، به آن‌ها انتقال می‌دهند. همچنین انجمن‌های علمی باعث به وجود آوردن جوّ پرنشاط علمی می‌شوند. معمولاً به ازای هر رشته دانشگاهی، انجمن علمی دانشجویی آن رشته در دانشگاه وجود دارد و در صورت نبودن یا غیرفعال بودن آن، دانشجویان علاقهمند میتوانند نسبت به درخواست تأسیس انجمن علمی اقدام کنند.
عضویت در انجمن‌های علمی به‌عنوان تشکل دانشجویی که هم‌راستای اهداف آموزشی دانشگاه است و جانب‌داری علمی ندارد، اعتباری دوچندان برای دانشجویانی که با آن همکاری دارند به همراه دارد. همچنین سازمان ISIC همواره حمایت ویژه‌ای از اعضای انجمن‌های علمی دانشجویی داشته است.
کانون‌های فرهنگی و هنری
دانشجویانی که علاقه دارند در زمینه‌های مختلف فرهنگی و هنری مانند موسیقی، سینما، ایرانگردی، هلال‌احمر، فیلم و عکس و ... فعالیت کنند، میتوانند عضو کانون‌های فرهنگی و هنری شوند یا نسبت به درخواست ایجاد آن اقدام کنند. حضور پررنگ کانون‌ها در فضای دانشگاه، باعث می‌شود دانشجویان اوقات فراغت خود را بیشتر در محیط دانشگاه و حضور در برنامه‌های این کانون‌ها بگذرانند.
نشریات دانشجویی
مثل همین نشریه‌ای که مشغول مطالعه آن هستید! نشریات دانشجویی، توسط دانشجویان علاقهمند به آگاهی سایر دانشجویان منتشر می‌شوند و حاوی مطالب مختلف درباره رشته، دانشکده، دانشگاه و آنچه برای دانشجویان جذابیت مطالعه دارد، می‌شوند. برای چاپ یک نشریه دانشجویی، نیاز است ابتدا نسبت به اخذ مجوز آن از دانشگاه اقدام نمود.
تشکل‌های سیاسی
دانشجویانی که قدری گرایش سیاسی پررنگ‌تری دارند، جذب تشکل‌های سیاسی مانند بسیج دانشجویی، انجمن اسلامی، جامعه اسلامی و ... می‌شوند. این تشکل‌ها نیز مانند انجمن‌های علمی و کانون‌های فرهنگی و هنری نسبت به برگزاری برنامه‌های مختلف، به‌خصوص سخنرانی‌ها اقدام می‌کنند.
)