انتخاب هم‌قطار
البته قطار بهترین وسیله مسافرته (به‌خصوص قطارهای رجا که اعضای سازمان ISIC رو هم تحویل میگیرن!) اما منظور ما از هم‌قطار در اینجا، افرادیه که قراره به‌عنوان دوستان پایه و صمیمی شما باشن. سعی کنید برای این مسافرت طولانی 4 ساله که البته بعد از رسیدن قطار دانشگاه به مقصد حتی ممکنه در مقصد هم در کنار هم باشید، هم‌قطارهای خوبی انتخاب کنید. حتی برای ما که سال‌ها از دوران کارشناسیمون گذشته، بهترین دوستانمون همکلاس ها و هم دانشکده‌های اون موقع مون هستن.
سال بالایی ها
سال بالاییها، یعنی ورودیهای 95، 94 و 93، راهی رو که الان شما میخواید شروع به رفتنش کنید قبل از شما رفتن. پس بهتره به‌جای اینکه چرخ رو دوباره اختراع کنید (!) از تجربیات اون ها استفاده کنید و اتفاقات ناخوشایندی که برای اونها افتاده، کمتر ببینید.
تغذیه
باور کنید یا نه، نتایج پژوهشهای علمی نشون داده که عادت غذاییه دانشجوها بعد از ورود به دانشگاه تغییر میکنه ... و خوب البته به سمت عادت غذایی ناسالم پیش میره! البته وجود محدودیتهای زندگی دانشجویی و عشق بیکران بعضیها به فستفود رو نمیشه نادیده گرفت، اما خواهش ما اینه اگه فست فود میخورید و غذای سالم نمیخورید، حداقل نوشابه و کالباس نخورید! نوشابه به‌صورت خیلی مستقیم قسمتهای مختلف بدن شما رو تخریب میکنه، کالباس هم بین فستفودها، به‌صورت مستقیم سرطانزا به‌حساب میاد. از ما گفتن بود!
ادب خرجی نداره
میگن ادب خرجی نداره ولی میتونه همه‌چیز رو بخره! وقتی وارد دانشکده میشید حتما از همون روز اول به بچههای ورودی خودتون، چه دختر چه پسر سلام کنید. خودتون تو این کار پیش قدم بشید. اگه این کار رو از روز اول نکنید سلام کردن تو روزهای بعدی خیلی سخت میشه. لازم نیست خیلی مکالمه ی پیچیدهای باشه فقط همین که سلام و احوال پرسی کنید کفایت میکنه.
آسانسور
اگه دانشکده شما طبقاتیه! و از اقبال خوب دانشگاهیانش آسانسور هم داره، بهتره اگه ورزشکارید و روحیه ورزشکاری دارید، حدالامکان استفاده از آسانسور رو بذارید برای کسانی که نمیتونن از پله ها بالا و پایین برن. اگر هم سوار آسانسور میشید، ادب حکم میکنه اگه می‌بینید کسی داره میاد به سمت آسانسور، مانع بسته شدن در آسانسور بشید و صبر کنید که اون هم وارد آسانسور بشه.
دست خالی کلاس نرید!
من نمیگم برای هر درس تو دانشگاه یه دفتر مخصوص اختصاص بدید. ولی یه خودکار و سر رسید همراهتون باشه تا که موقعی تو کلاس میشینید جلوی دستتون خالی نباشه. این‌جوری استاد احساس نمیکنه شما به درسش بیتوجه هستید و شما هم اگه نیاز به یادداشت کردن داشتید براتون امکانش وجود داره. همیشه یه فلش همراهتون باشه چون ممکنه انتهای کلاس قرار باشه یه سری فایل از استاد بگیرید. کارت دانشجوییتون هم همیشه همراهتون باشه چون برای ورود به دانشگاه ممکنه لازم بشه. کارت ISIC تون هم همینطور!
آداب حضور در کلاس
بعضی از استادها بعد از ورود به کلاس اجازهی ورود دانشجوهایی که دیر میان رو نمیدن پس مواظب باشید سر وقت به کلاس برسید.
سر کلاس مرتب به ساعتتون نگاه نکنید چون بیاحترامی به استاده. اگه سؤالی براتون پیش اومد سعی کنید یادداشت کنید. معمولاً اساتید در فواصلی بین تدریسشون ازتون میخوان که سوالاتتون رو مطرح کنید.
همیشه سعی کنید برد آموزش دانشکده رو چک کنید. مسائل ارزشمندی اونجا اعلام میشه.
مرور درس بعد از کلاس
معمولاً دانشکده‌ها سالن مطالعه دارن. بعد از کلاس فقط 5 دقیقه نه بیشتر وقت بذارین که هر درسی رو که استاد اون روز داده رو مرور کنید.
حفظ انرژی در طول روز
احتمالاً تو دانشکده کمدی به شما اختصاص داده میشه. اگه کتاب سنگینی همراهتونه و دیگه تا آخر روز بهش احتیاج ندارید اون رو توی کمدتون بذارید. ممکنه 3 کلاس توی یه روز داشته باشید پس خیلی مهمه که انرژی داشته باشید و بی خودی انرژیتون رو هدر ندید. اگه بین کلاسها برنامه دارید برید از فروشگاه دانشگاه چیزی بخرید همیشه مواظب وقت باشید. معمولاً فروشگاه دانشگاه خیلی شلوغه.
جزوه نویسی و جزوه گرفتن
اگه خودتون جزوه نمینویسید از یکی از بچههای کلاس خواهش کنید که همون روز از جزوهای که نوشته کپی بگیرید. کپی گرفتن جزوهها رو نذارید برای آخر ترم. همیشه یادتون باشه که کسی که جزوه مینویسه زحمت میکشه و وظیفهاش نیست که به شما جزوه بده پس همیشه با احترام جزوه کسی رو درخواست کنید و همواره قدرشناس لطفشون باشید.
وقفه درسی
البته مسئلهی خاصی نیست اگه یک روز بعد از دانشگاه درس نخونید. ولی اگه مواظب نباشید این نوع رفتار برای شما عادت میشه. هر یک روز که درس نخونید درس خوندن براتون سختتر میشه و حجم درس‌های نخونده بیشتر و بیشتر.
درس رو انباشته نکنید
برای هر درسی که اون روز داشتید 20 دقیقه وقت بذارید. به محض برگشت از دانشگاه شروع به مطالعه کنید. حتی اگه خسته هستید و دوس دارید یه فنجان چای بنوشید اون رو موکول کنید به بعد از 20 دقیقه اول. یه درس رو که خوندید؛ بیاید یه فنجان چای بنوشید و برگردید سراغ خوندن درس دوم. 2 تا 20 دقیقه یا 3 تا 20 دقیقه مطالعه بعد از دانشگاه کسی رو نمی کشه! ولی میتونه فرق یک آیندهی موفق و غیرموفق برای شما باشه.
زبان انگلیسی
از دیدن سریالهای زبان اصلی غافل نشید چون میتونه خیلی به بهبود زبان انگلیسیتون کمک کنه ولی مواظب باشید معتادشون نشید. اینجور نباشه که ساعتها غرق دیدن سریال بشید و تمام برنامه‌هاتون بهم بریزه.
ورزش
منظور از ورزش ثبت‌نام در باشگاه بدنسازی نیست! منظور اینه هر روز صبح، حداقل 5 دقیقه (فقط 5 دقیقه!) حرکات کششی انجام بدید. هر چی خودتون دوست دارید! اگه این مدت رو به نیم ساعت برسونید که عالی میشه. ورزش کردن بیشتر از اونکه سلامت جسمی شما رو تامین کنه، باعث میشه روحیه بهتری پیدا کنید و کرختی شما از بین بره. حالا شما ورش نمی‌کنید نکنید؛ اما اگه دیدید بعد از مدتی احساس بی حوصلگی، خستگی، افسردگی و اینجور چیزا رو دارید، چند روز ورزش کنید و به حرف ما برسید!
استفاده از امکانات
خیلی وقتها دانشگاه امکاناتی رو برای دانشجوها فراهم میکنه که از اون استفاده نمیکنن. خوب این وسط دانشگاه تقصیری نداره! بعضی وقتها دانشجوها میگن ما نمی دونستیم و حتی چند سال بعد از فارغ‌التحصیلی متوجه میشن که دانشگاهشون زمان تحصیل چنین امکاناتی هم داشته! بعضی وقتها هم میدونن و حال ندارن برن به سمت اون امکانات!
سازمان ISIC هم امکاناتی ویژه دانشجوها در نظر گرفته که به درد همه دانشجوها میخوره. اینجا گفتیم که بدونید همچین امکاناتی هم وجود دارد بعداً نگید نگفتیم!
)