چهارعادت مخرب که بهتره به سمتش نرید!

همکاران

نویسنده

مشاور سازمان بین المللی دانشگاهیان


1 - غر زدن

متاسفانه دانشجوها به نیت تحلیل شرایط و انتقاد کردن از شرایط موجود شروع به غز زدن می‌کنند. به مروز زمان این رفتار به یک عادت تبدیل میشه که کاملا قابل انتقال به اطرافیان هم هست. افراد یک اتاق خوابگاه این عادت رو در هم تشدید می کنن و چون همه مثل هم رفتار می کنن اصلا متوجه نمیشن که این عادت در اون ها شکل گرفته. غافل از اینکه هر یک غری که زده می شه باعث ایجاد حس منفی بیشتر و عمیق تر در خود و اطرافیان میشه. سر انجام این مسیر، چیزی جز غرق شدن در احساس منفی و افسردگی نیست!

2 - منفی نگری

متاسفانه تلاش دانشجوها برای واقع بینی معمولا به منفی نگری اون ها ختم میشه. منفی نگری باعث گفتن کلام های منفی در مورد شرایط میشه. همین کلام منفی مجدد باعث تشدید منفی نگری در خود و اطرافیان میشه. این چرخه ی مخرب موجب میشه که افراد یک گروه دوستی در کمترین زمان ممکن از دیدن واضح ترین نکات مثبت زندگیشون عاجز بشن و این رفتار غلط رو با بهانه ی واقع بینی توجیح کنن. غافل از اینکه این منفی گری باعث ندیدن و از دست دادن فرصت های ارزشمندی در زندگی اون ها میشه.

3 - همزادپنداری

این عادت غلط با قرار دادن خود به‌جای تمام افراد مشکل دار جامعه از قبیل قشر کارگر، قشر فقیر، قشر بیکار و ... به‌صورت هم‌زمان ایجاد میشه. دانشجو شروع به برشمردن تمام مشکلات جامعه می کنه و با این صحبت ها در خودش حس منفی ایجاد می کنه. جوری از بیکاری یا عدم عدالت صحبت می کنه که گویی هر روز داره سنگینی بار این مشکلات رو بر روی دوش خودش حمل میکنه! غافل از اینکه این مشکلات واقعاً مشکلات اون نیست. اون دانشجوییه که با حمایت خانواده و دولت در حال تحصیله و افراد خیلی زیادی آرزو دارن جای اون باشن.

4 - بحث کردن

دانشجوها از خانواده‌های متفاوت در محیط دانشگاه جمع می‌شوند. همین تفاوت ها بستری رو فراهم می کنه که دانشجوها با هم بحث کنن. بارها دیدم که دانشجوها توی خوابگاه تا دیروقت رو به بحث می گذرونن. غافل از اینکه چقدر این بحث کردن از وقت و انرژی اون ها رو تلف می کنه. این بحث ها هیچ سودی هم نداره. معمولا هر طرف فکر می کنه که خودش حرف درست رو می زنه. کسی حرف طرف مقابل رو نمی شنونه. فقط افراد تلاش می کنن دیدگاه های خودشون رو با صدای بلند بیان کنن. آخر این بحث ها هم نظر هیچ کدوم از طرف های بحث تغییر نمی کنه. نکته تاسف برانگیز اینه که موضوعاتی که برای بحث کردن جذاب تر هستند کمتر تو زندگی روزمره ما تاثیر گذار هستند؛ یعنی هم اتاقی هایی که شب قبل داغ ترین بحث ها رو داشتند فردا صبح کمترین تفاوت رفتاری رو با هم دارن.